Introductie

In vele opzichten daagt het werk van de Duitse kunstenaar Thomas Kratz (°Waiblingen, Duitsland, 1972 / werkt in Berlijn, Duitsland) elke categorisering uit. Kratz werkt in en met een grote variëteit van media, waaronder schilderkunst, beeldhouwkunst en performance. Zijn werk verkent de buitenkant van schilderkunst, vaak door gebruik te maken van zachte kleuren op andere materialen dan het traditionele schilderdoek. Het werk van Kratz speelt vaak met het idee van het schilderij als spiegel. Een visie die in sterk contrast staat met de oude, traditionele opvatting van het schilderij als venster op de wereld. Ook het thema van de verhouding tussen lichaam en huid is vaak aanwezig, als de laatste grens tussen ‘het zelf’ en ‘de ander’, tussen het vat van onszelf en de wereld daarbuiten. Een grens die vandaag hoe langer hoe meer als iets fragiels naar voren komt.

In zijn vroegere ‘Lick Gin’-serie schilderde hij met metalen pigmenten zoals mangaan en tin, op hout, terwijl hij voor zijn ‘Nude’-serie tonen van vleeskleur gebruikt op glas. De aldus ontstane schilderijen maken van de toeschouwer een perceptuele deelnemer waarvan de zintuigen gevat worden door het tastbaar gevoel geabsorbeerd te worden. In recente jaren hebben zijn schilderijen meer in het bijzonder zijn intense betrokkenheid met beelden van lichamen, met portretten, met een glimlach en met het afbeelden van tinten van menselijke huid, weerspiegeld. Vandaag zien zij er eerder minimaal uit, min of meer abstract, zelfs occasioneel monochroom.

In de manier waarop ze zijn gemaakt bevestigen de schilderijen van Thomas Kratz hun objectkarakter. In tal van materiële details verraden ze de manier waarop ze zijn gemaakt. De schilderijen zijn dan ook veel meer object dan beeld. Ze bewegen zich derhalve tussen de twee polen oppervlak en object. Kratz doet ook performances, maakt sculpturen en meer recent ook reliëfs, die slechts op het eerste zicht zijn schilderijen tegenspreken.

Zijn schilderijen en performances hebben gemeen dat ze een zekere vorm van perceptie vereisen, die niet zozeer gericht is op een specifieke figuratieve vorm, maar eerder op de echte ervaring hen te zien en het bijzondere gebeuren in het beeld te zoeken.

Zoals Thomas Kratz het fysieke gegeven van zijn schilderijen beklemtoont, zo betrekt hij evenzeer de fysieke omgeving en de architectuur waarin zijn werk wordt getoond bij de presentatie van zijn werk. De ruimte van de tentoonstelling wordt een picturale ruimte, al dan niet geïnspireerd of bepaald door de kleuren van de wanden van de tentoonstellingsruimte. Thomas Kratz creëert een taal van objecten en gebaren die hoogst divers is maar die in haar totaliteit spreekt over de contingenties en rituelen van kunst.

Thomas Kratz studeerde nieuwe media aan de Hochschule für Gestaltung / ZKM te Karlsruhe en schilderkunst aan de Akademie der Bildenden Künste in München; hij beëindigde zijn opleiding met een Master in Painting aan het Royal College of Art in Londen. Naast solo shows in Turijn, Berlijn, Catania (Italië), Frankfurt, München, Lissabon en Londen had Kratz een belangrijke solo show in het Bielefelder Kunstverein in 2012 (met catalogus). In september 2015 bracht Deweer Gallery zijn eerste solotentoonstelling in België. Tot zijn meest recente groepstentoonstellingen behoren ‘Modern Talk - Günther Förg / Melissa Gordon, Thomas Kratz & George Little’, Deweer Gallery, Otegem, België; Galerie Jahn, Landshut, Duitsland; GRGLT, Giorgio Galotti, Turijn, Italië; Horse, Berlijn, Duitsland; CO2, Turijn, Italië. In april 2014 verscheen zijn publicatie ‘Head-Lick Gin-Nude’.